Jervis Bay
Door: Stephan
Blijf op de hoogte en volg Stephan
09 Oktober 2014 | Australië, Jervis Bay Territorium
Goooooooedemorgen Nederland,
Na het geslaagde succes van het vorige verhaal zal ik deze week maar weer een verhaaltje typen over mijn ervaringen op het geweldige continent Australië.
Afgelopen weekend was een lange in verband met Labor day (dag vd arbeid) op maandag, dus trokken we er met z’n alle op uit! Bestemming: Jervis Bay. Volgens de Lonely Planet vooral bekend om zijn mooie stranden en prachtige uitzichten! En na een rit van ongeveer 4 uur kan ook ik dit bevestigen. Op een camping hadden we met 10 man heel erg lux 2 huisjes á 5 man geboekt – dit bleek achteraf een van de betere locaties te zijn aangezien we op steenworp afstand van het strand af lagen en daarmee uiteraard uitzicht hadden over de zee!
Net aangekomen leek het ons een chill idee om een kleine wandeling te maken over het strand – bepakt en bezakt met een zwembroek en teenslippers gingen we volle moed het strand op. Ik was eigenlijk van plan om de situatie uit te leggen via google maps maar dit was toch moeilijker als gedacht dus laten we zeggen dat er 2 manier waren om van het ene kleine strandje naar het andere strandje te kunnen lopen. Na manier 1 succesvol te hebben gelopen, onder een sterkte stroming, leek het mij ook leuk om manier 2 te doen. De stroming was hier zeker sterk, maar onderweg kwam ik 2 haaien tegen die graag een hapje uit mijn voet wilden nemen. Na een worstel partij van een kleine 2 minuten ben ik er in geslaagd om los te komen en terug te strompelen naar het strand waar ik tot de constatering kwam dat er toch wel wat sneeën in mijn voet zaten. Oké, alle gekheid op een stokje: ik ben gewoon met mijn domme kop op koraal gaan staan loop nu nog steeds mank. Maar met de hulp van een vriendelijke pharmacist in Jervis Bay heb ik een flesje Betadine (notabene uit Nederland) en plakverband gebruikt, waar ik overigens nog steeds aaridg mee bezig ben. De dag erna door gegaan naar Hyams Beach – de noordwijk van Scheveningen zeg maar, alleen dan nét iets witter en warmer. Hier een dagje liggen braden en dolfijnen gespot op ongeveer 200 meter afstand, dus ik mag niet klagen. Maandag moesten we alweer vertrekken om 7 uur; dus kwam Stephan met het goede idee om de zonopgang te gaan bewonderen. Dus om 6 uur stond stephan met een heerlijk glaasje ranja uit het raam te kijken om tot de conclusie te komen dat de mist roet in het eten gooide.
Enfin; verder ben ik deze week nog naar Opera House geweest. Ook dit was weer een avondtuurtje waard. Tegen 8 uur zou de voorstelling beginnen: een appelcidertje gedronken en door naar de zaal. Welgeteld zaten we in bovenste rij waar we uitzicht hadden op iedereen; ook op de Koreaanse Marine. Hiervan waren een kleine 200 – 250 man tussen de 19 en de 25 jaar van aanwezig, zij vielen namelijk nogal op aangezien zij allemaal een wit marinepakje aanhadden met gelijkgekleurde glimmende schoenen. Nadat er aan hun gevraagd werd waarom zij met zovelen zijn wist hij ons te vertellen dat zij hier op trainingsmissie waren en door hun overheid hier naartoe mochten (oftewel moesten). Maar blijkbaar hadden zij óf een drukke dag gehad óf een enorme jetlag. Namelijk wanneer de eerste toon gespeeld werd door het orkest begonnen zij stuk voor stuk te knikkebollen met hilarische momenten als gevolg. Voor de rest was de voorstelling ook wel prima; maar ik ben er nu wel van overtuigd dat ik voldoende orkest i.c.m. een koor van 250 man voor de rest van mijn twintiger en misschien ook wel dertiger jaren gezien heb.
En voor de rest komen er nog veel leuke dingen aan voor mij naast het o-zo drukke studenten leven waaronder aankomende zaterdag naar een National Park in Sydney met daaropvolgend een basketbalwedstrijd, volgende weekend een lang weekend tripje naar Tasmanië, ergens nog een Halloweenfeestje, mijn PADI-Certificaat behalen (voor de minder bekende: een duikcertificaat) wat ikzelf nogal kickass vind, een surfweekendje en daarnáááááá zal ik beginnen aan mijn rondreis. Lijkt me niet verkeerd zal ik maar zeggen!
Dus al met al; ik vermaak me hier wel!
Cheers mate!
Na het geslaagde succes van het vorige verhaal zal ik deze week maar weer een verhaaltje typen over mijn ervaringen op het geweldige continent Australië.
Afgelopen weekend was een lange in verband met Labor day (dag vd arbeid) op maandag, dus trokken we er met z’n alle op uit! Bestemming: Jervis Bay. Volgens de Lonely Planet vooral bekend om zijn mooie stranden en prachtige uitzichten! En na een rit van ongeveer 4 uur kan ook ik dit bevestigen. Op een camping hadden we met 10 man heel erg lux 2 huisjes á 5 man geboekt – dit bleek achteraf een van de betere locaties te zijn aangezien we op steenworp afstand van het strand af lagen en daarmee uiteraard uitzicht hadden over de zee!
Net aangekomen leek het ons een chill idee om een kleine wandeling te maken over het strand – bepakt en bezakt met een zwembroek en teenslippers gingen we volle moed het strand op. Ik was eigenlijk van plan om de situatie uit te leggen via google maps maar dit was toch moeilijker als gedacht dus laten we zeggen dat er 2 manier waren om van het ene kleine strandje naar het andere strandje te kunnen lopen. Na manier 1 succesvol te hebben gelopen, onder een sterkte stroming, leek het mij ook leuk om manier 2 te doen. De stroming was hier zeker sterk, maar onderweg kwam ik 2 haaien tegen die graag een hapje uit mijn voet wilden nemen. Na een worstel partij van een kleine 2 minuten ben ik er in geslaagd om los te komen en terug te strompelen naar het strand waar ik tot de constatering kwam dat er toch wel wat sneeën in mijn voet zaten. Oké, alle gekheid op een stokje: ik ben gewoon met mijn domme kop op koraal gaan staan loop nu nog steeds mank. Maar met de hulp van een vriendelijke pharmacist in Jervis Bay heb ik een flesje Betadine (notabene uit Nederland) en plakverband gebruikt, waar ik overigens nog steeds aaridg mee bezig ben. De dag erna door gegaan naar Hyams Beach – de noordwijk van Scheveningen zeg maar, alleen dan nét iets witter en warmer. Hier een dagje liggen braden en dolfijnen gespot op ongeveer 200 meter afstand, dus ik mag niet klagen. Maandag moesten we alweer vertrekken om 7 uur; dus kwam Stephan met het goede idee om de zonopgang te gaan bewonderen. Dus om 6 uur stond stephan met een heerlijk glaasje ranja uit het raam te kijken om tot de conclusie te komen dat de mist roet in het eten gooide.
Enfin; verder ben ik deze week nog naar Opera House geweest. Ook dit was weer een avondtuurtje waard. Tegen 8 uur zou de voorstelling beginnen: een appelcidertje gedronken en door naar de zaal. Welgeteld zaten we in bovenste rij waar we uitzicht hadden op iedereen; ook op de Koreaanse Marine. Hiervan waren een kleine 200 – 250 man tussen de 19 en de 25 jaar van aanwezig, zij vielen namelijk nogal op aangezien zij allemaal een wit marinepakje aanhadden met gelijkgekleurde glimmende schoenen. Nadat er aan hun gevraagd werd waarom zij met zovelen zijn wist hij ons te vertellen dat zij hier op trainingsmissie waren en door hun overheid hier naartoe mochten (oftewel moesten). Maar blijkbaar hadden zij óf een drukke dag gehad óf een enorme jetlag. Namelijk wanneer de eerste toon gespeeld werd door het orkest begonnen zij stuk voor stuk te knikkebollen met hilarische momenten als gevolg. Voor de rest was de voorstelling ook wel prima; maar ik ben er nu wel van overtuigd dat ik voldoende orkest i.c.m. een koor van 250 man voor de rest van mijn twintiger en misschien ook wel dertiger jaren gezien heb.
En voor de rest komen er nog veel leuke dingen aan voor mij naast het o-zo drukke studenten leven waaronder aankomende zaterdag naar een National Park in Sydney met daaropvolgend een basketbalwedstrijd, volgende weekend een lang weekend tripje naar Tasmanië, ergens nog een Halloweenfeestje, mijn PADI-Certificaat behalen (voor de minder bekende: een duikcertificaat) wat ikzelf nogal kickass vind, een surfweekendje en daarnáááááá zal ik beginnen aan mijn rondreis. Lijkt me niet verkeerd zal ik maar zeggen!
Dus al met al; ik vermaak me hier wel!
Cheers mate!
-
09 Oktober 2014 - 11:02
Claud:
Ik lig echt bijna naast mn stoel van het lachen hier, ze kijken me ook allemaal raar aan. Gelukkig weet ik wel wat een PADI is, en ben ik dus kickassssss jaloers! :-) enjoy broooo! X -
09 Oktober 2014 - 12:23
Nadja:
Haha, leuk verhaaltje weer! Klinkt sjiek! Enjoyyy Stevie :P -
09 Oktober 2014 - 13:47
Liesbeth Medema:
Hoi Stephan, ja ik volg je ook al vanaf het begin. Geniet van je leuke verhalen, maar maak het niet al te spannend he? Over 2 haaien die aan je voet knabbelen e.d.
Ik lees dat je je geweldig vermaakt en je niet verveeld. Leuk om dit allemaal te volgen.
Ik wens je nog veel plezier daar en ook succes op school.
Tot je volgende verslag maar weer,
lieve groet van Liesbeth Medema uit Warffum -
09 Oktober 2014 - 19:32
Lea:
Tja padi....natuurlijk weet ik (nu) wat dat is! Wat een geweldige tijd heb je nog voor je, leuk programma hoor. Geniet ervan xxx -
12 Oktober 2014 - 19:02
Ingrid:
Goed bezig, toerist! Now or never.....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
